Voorschoten was op 1 mei 1843 na Amsterdam, Haarlem, Veenenburg en Leiden de vijfde plaats op de Oude Lijn tussen Amsterdam en Rotterdam, ruim een half jaar voor de aansluiting op Den Haag. De bescheiden halteplaats, een standaard model werd in 1868 vervangen door een nieuw station, dat bijna precies een eeuw later ook weer gesloopt werd (1969). De halte functioneerde vanaf 1944 alleen nog voor het goederenvervoer om in de jaren ’50 zelfs geheel te worden opgeheven. Het nieuwe, heropende station in 1969 was ook weer een standaard model, ontworpen door de architect C. Douma. Het type heette Zeskant (ook wel Sextant) en bestond uit een zeshoekige glazen ruimte met daarin de kaartverkoop, dienst en wachtkamer integraal opgenomen. In 1993 werd ook dit station vervangen, door het huidige station, eveneens van beperkte afmetingen. Ook het tweede station van Voorschoten, De Vink is als bouwwerk kleinschalig. De voorgeschiedenis van dit station is echter bijzonder. Ooit was hier een halteplaats afgedwongen door de eigenaar van het landgoed Ter Wadding, waarover de lijn zou worden doorgetrokken. Een soortgelijk beding had ook de Heer van Duivenvoorde gemaakt. Die halte zou echter geen opvolger krijgen. Station De Vink ligt met één spoor in Voorschoten en met het andere in de gemeente Leiden. In 1926 kwam het station in het nieuws toen de complete trein van de rails afschoot, waarbij het acteursechtpaar Greetje Lobo-Brakensiek en D. Jessurun Lobo om het leven kwam.
Het eerste station van Voorschoten, een robuust bouwwerk met een verdieping en bijgebouwen en het perron onder een aankapping. Prentbriefkaart, circa 1935. VS01938
Het nieuwe station Voorschoten uit 1969, een Zeskant van architect C. Douma. Circa 1975. VS01945