Vermoedelijk is het gebied van Voorschoten vanaf de Romeinse tijd permanent bewoond gebleven. Een detectorvondst van een bronzen munt van Victorinus (268-270) in Noord-Hofland is de laatste Romeinse vondst. Na de ineenstorting van het Romeinse Rijk, bleef een kleine boerengemeenschap in Voorschoten wonen. Bij opgravingen in de dorpskerk door de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek in 1961 en door de Archeologische Werkgemeenschap Nederland (AWN) in 1999, zijn enkele aardewerkscherven aangetroffen uit de tijd van Karel de Grote (768-814). Mogelijk was hier een eerste vroegmiddeleeuwse bewoningskern. Gedacht wordt aan een aantal boerderijen van horige boeren (gebonden aan het land), rondom een centraal gelegen hoeve van een landsheer die eigenaar was van de gronden.
Bronnen
Dijkstra, M.F.P., Rondom de mondingen van Rijn en Maas landschap en bewoning tussen de 3e en 9e eeuw in Zuid-Holland, in het bijzonder de Oude Rijnstreek (proefschrift Universiteit van Amsterdam), Leiden 2011